Grupa I FCI (Międzynarodowej Federacji Kynologicznej): psy zaganiające i owczarki Psy znajdujące się w tej grupie muszą być silne, inteligentne, szybkie i bystre. Niegdyś pracowały tylko z hodowcami bydła, pomagając im zaganiać zwierzynę z pastwisk, jednak teraz zaczęto tresować te psy również do wykonywania innych czynności, takich jak: pilnowanie, stróżowanie, pomoc niepełnosprawnym, ratownictwo i wykrywanie narkotyków, czy bomb.
Grupa II FCI: pinczery, sznaucery i molosyPinczery i sznaucery: Wielu ludzi dziś decyduje się na te psy, mimo to, że są uważane za agresywne. W każdym psie jest choćby ziarnko stróża własnego terytorium. Psy stróżujące muszą być szybkie i silne, aby powstrzymać intruza, lecz nie krzywdząc go. Takie właśnie są sznaucery i pinczery. Wiadomo, że włamywacza na ziemię nie powali pinczer miniaturowy albo brodacz monachijski, jednak te niewielkie psy bywają niesamowicie czujne i alarmują właściciela na czas. W XIX wieku Fryderyk Doberman wyhodował rasę psa, którą nazwano jego nazwiskiem. Doberman akurat bardzo dobrze odpowiada charakterystyce pinczerów i sznaucerów. Nie może mieszkać w budzie - ma krótki włos, co nie pozwala na trzymanie go na zewnątrz domu. Molosy: Zacznę od tego, iż dawniej z ludźmi wędrowały po świecie olbrzymie psy, nazywane dogami azjatyckimi. Skrzyżowanie tych psów z innymi miejscowymi czworonogami dało podgrupę molosów. Początkowo wykorzystano je jako psy stróżujące koczowników. Później, jako psy do walk. Spostrzeżono, że są bardzo agresywne. Dziś- źle układając niektóre molosy- można z nich wykrzesać agresywność odziedziczoną po przodkach. Niestety w ten sposób łatwo z nich zrobić niebezpieczne zwierzęta. Istnieje wiele ras, pośród molosów, które stają się znakomitymi towarzyszami- na przykład buldog angielski. Dogi niemieckie, boksery, buldogi i inne molosy żyją krótko i często zapadają na nieuleczalnie choroby. Pozostałe molosy to między innymi: mastiff, fila brasileiro, dog argentyński i dog de Bordeaux, mops. Grupa III FCI: teriery Teriery miały być psami myśliwskimi. Obecnie jako psy użytkowe wykorzystuje się: foksteriery, airedale teriery i niemieckie teriery myśliwskie. Inne służą do towarzystwa. Bulteriery, bulteriery staffordshire i amerykańskie staffordshire teriery używane są jako psy obronne, jednak z racji swojej agresywności nie nadają się do tej funkcji. Wszystkie te zwierzęta łatwo dają się wciągnąć w konflikty z innymi psami, jednak doskonale dogadują się z ludźmi. Grupa IV FCI: jamniki Jest to ciekawa grupa, ponieważ należy do niej tylko jedna rasa psa- będąca bardzo popularną w Polsce. Występują jamniki krótkowłose, długowłose i szorstkowłose, i każda z nich dzieli się na jamniki duże, karłowate i królicze. Budowa ich ciała (wydłużony tułów, krótkie łapy) powodują, że psy te często, o wiele częściej niż inne rasy, zapadają na choroby kręgosłupa . Grupa V FCI: szpice i psy ras pierwotnych Do tej grupy należą psy, które wcześniej zakwalifikowano do chartów. Są to podengo ibicenko, podengo portugalski, pies basenji i pies faraona. Te zwierzęta były używane do polowań na króliki. Posiadają głowę w kształcie klina i stojące uszy- dwie cechy psa pierwotnego. Siberian husky i alaskan malamute również zakwalifikowano do grupy piątej. Wielu ludzi trzyma je w domu, w miastach. One potrzebują naprawdę dużo ruchu, a większość właścicieli nie zapewnia im należytej ilości spacerów. Ciekawym psem jest lundehund, pochodzący z Norwegii czworonóg, używany do polowań, posiada sześć palców na każdej łapie, dzięki czemu potrafi wspinać się na prawie pionowe skały. Grupa VI FCI: psy gończe i posokowce Beagle, Basset hound i posokowiec bawarski są psami z grupy VI. Psy gończe muszą być zwinne i mieć dobry wzrok. Beagle jest niewielkim psem, rzadko choruje, dożywa 16 lat. Basset hound jest, podobnie do beagla, niedużym psem. Ma krótkie łapy, jest ciężki, ale to wcale nie przeszkadza mu w sprawnym polowaniu. Niestety bassety są skłonne do otyłości, dlatego potrzebują dużo spacerów. Posokowiec bawarski to pies rodem z Niemiec. Ma krótki włos i waży około 25 kilogramów. Spokojny, zrównoważony i bardzo się przywiązuje. Grupa VII FCI: wyżły Kiedyś były używane do polowań na ptactwo, dlatego zwano je ptasznikami. Dalej nauczono je wystawiania zwierzyny (gdy pies zwietrzył zwierzę, stawał nieruchomo z uniesioną przednią łapą i wskazywał). Wyżły dzielą się na pointery i setery. Grupa VIII FCI: aportery, płochacze i psy dowodne Charakterystyka psów tej grupy zawarta jest w jej opisie. Należą do niej między innymi rasy: amerykański spaniel dowodny, wodołaz (nowofunland), hiszpański pies dowodny, irlandzki spaniel dowodny, field spaniel, flat coated retriever, clumber spaniel, a także, jakże popularny, golden retriever. Grupa IX FCI: psy ozdobne i do towarzystwa Psy te mają za zadanie umilać czas ludziom. Lubią ludzi, nadają się do trzymania w dużych miastach. Myślę, że chyba najbardziej znaną rasą psa do towarzystwa jest pudel. Dziś w Polsce nieczęsto się je widuje. Pudle są niesamowicie mądre, zajmują drugie miejsce w rankingu inteligencji psów. Nie mając podszerstka, zwierzęta te nie gubią sierści. Mopsy znakomicie nadają się do małych miejskich mieszkanek. Są niewielkie, przyjacielskie i należą do molosów. Pewnie wszyscy też wiedzą, jak wygląda pekińczyk. To doskonały pies, niewiarygodnie się przywiązuje do właściciela i jest jedną z najodważniejszych ras. Grupa X FCI: charty Charty w przeszłości wykorzystywano jako psy myśliwskie. Zawsze były pożądanymi psami arystokratów. Potrzebują dużo ruchu. Pochodzą od psów, które zamieszkiwały między innymi Afrykę i zdobywając pokarm musiały być szybkie i mieć sokoli wzrok. Dziś są wykorzystywane do psich wyścigów. Ich budowa ciała pozawala na rozwijanie jak najszybszych prędkości; mają małą, opływową głowę i ciało. Wnioskować stąd można, że psy te mają mały mózg, a wielu ludzi sądzi wręcz, iż charty to głupie psy. I tu niestety człowiek myli się po raz kolejny.
|